ÜZÜNTÜ
Yüzünde bir çizgi, saçında bir ak Görünce: «En sonra hazan!» dedin mi?
Elini alnına koyup dalarak:
«Bahara döneyim bir an!» dedin mi?

Geçiyor geceler, günler bir örnek,
Bir koku veriyor işte her çiçek,
Bilmiyor seslerle renkler değişmek...
«Boş yere dönüyor cihan!» dedin mi?

Ne kurban kes artık, ne de mum ada,
Yetmiyor bir ömür bin bir murada!
Bir tatlı gün geçti hayatından da:
«Devam et, ey güzel zaman!» dedin mi?

ÜZÜNTÜ
Yüzünde bir çizgi, saçında bir ak Görünce: «En sonra hazan!» dedin mi?
Elini alnına koyup dalarak:
«Bahara döneyim bir an!» dedin mi?

Geçiyor geceler, günler bir örnek,
Bir koku veriyor işte her çiçek,
Bilmiyor seslerle renkler değişmek...
«Boş yere dönüyor cihan!» dedin mi?

Ne kurban kes artık, ne de mum ada,
Yetmiyor bir ömür bin bir murada!
Bir tatlı gün geçti hayatından da:
«Devam et, ey güzel zaman!» dedin mi?

Yalnız senin gezdiğin bahçede açmaz çiçek,
Bizim diyarımız da bin bir baharı saklar!
Kolumuzdan tutarak sen istersen bizi çek,
İncinir düz caddede dağda gezen ayaklar.

Başka san'at bilmeyiz, karşımızda dururken
Yazılmamış bir destan gibi Anadolu'muz.
Arkadaş, biz bu yolda türküler tuttururken
Sana uğurlar olsun... Ayrılıyor yolumuz!

Düştüğüm yollar gibi sonsuzdur benim tasam,
Bekleyenim olsa da razıyım kavuşmasam.

Gittikçe yükselen başı Allâha kalkıyor;
Asrın baş eğdi sandığı at şâha kalkıyor!

Fethetmedin İstanbul'u yalnız bu seferle,
Serhaddini tuttun vatanın aynı zaferle,
Tuttun ve muhafız gibi durdun başucunda;
Fatih kılıcın kabzası hala avucunda!
Ruhun beş asır sonra vücudun gibi canlı;
Hala kır at üstünde yağız bir delikanlı!

Varsın seni ömrünce azabın kolu sarsın
Şâir! Sen üzüldükçe ve öldükçe yaşarsın!

Siz, ki yalnız kahraman geldi mi geç derdiniz,
Yalnız ulu canlara karşı baş eğerdiniz,
Nasıl oldu o soysuz kıza geçit verdiniz,
O taş yürek bu işi nasıl başardı, dağlar?

Sakın bir söz söyleme... Yüzüme bakma sakın!
Sesini duyan olur, sana göz koyan olur.
Düşmanımdır seni kim bulursa cana yakın,
Anan bile okşarsa benim bağrım kan olur...